 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Не кранай майго сэрца прыцішаных струн,
песьні больш не прасі салаўінай.
Чуеш? – Восень ў садох ціха ўдарыла ў сум
па бязьлістых, счарнелых галінах.
І пяшчоты ласкавай ўжо больш не прасі –
з жураўлямі яна адляцела,
сьціхлі ў сэрцы маім даўных дзён галасы,
як жыцьцё на палёх асумелых.
Ўпарта думы мае ты ўсё хочаш забраць,
ды дарма – быццам лісьце увосень,
на пустыя палі, на лугі, сенажаць
сумны вецер і іх паадносіў.
Пакуль даль заруніць, пакуль прыйдзе вясна,
не хачу я чырвоных караляў,
іхня чырвань цяпер – гэта зводна мана, –
глянь, каліна свае пагубляла.
Ды ў далонях ужо не трымай маіх рук,
бачыш – птушкі ўзьляцелі над гаем,
і па небе паплыў доўгі, вольны ланцуг...
Так як іх – і мяне не ўтрымаеш.
1942
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
